مریدانش در آمریکا اقامت گزید. مریدان آمریکایی اُشو در نقطه ای دور افتاده در ایالت اریگان زمین های را خریداری کرده اند و طی مدت چهار ماه شهری به نام راجنیش پورام در آن جا بنا نهادند طولی نکشید که راجنیش پورام به عنوان مرکز آیین اُشو مشهور شد اما او را به جرم نقض قانون مهاجرت و امثال آن در سال 1986 اخراج کردند، به هند بازگشت و در سال 1990 در همانجا مرد. پیروان اُشو معتقدند که اُشو در دوران کودکی دارای احساسات عصیان گری، تمرد و استقلال طلبی بوده است مهم ترین کتابی که از شخصیتش بحث می کند کتاب «اینک برکه ای کهن» می باشد وی در این کتاب خاطرات فراوانی از کودکی خود نقل می کند همانند دو معجزه که برای خود نقل می کند و نیز نسبت به هم کلاسی ها، معلم، پدر و مادر و بسیاری از انسان های دیگر از خود روحیه عصیان گری بروز داده است.

همچنین وقتی کتاب های اُشو را مطالعه می کنیم به خوبی در می یابیم که او دارای شخصیتی بسیار مغرور و متکبر است که حتی پیروان خود او از این غرور اُشو آزرده خاطر بوده اند و در جاهای متفاوت خود را استاد استادان می داند.